Veertien sprekers, één middag, en de delicate dans van het aanbrengen van headset microfoons in Cinema 1 van het Eye Filmmuseum. De European Foodservice Summit bracht restaurantleiders uit heel Europa samen voor een dag vol inzichten over de toekomst van de horeca.
Het Eye Filmmuseum is altijd een bijzondere locatie om te werken. Cinema 1, met zijn 312 stoelen en uitstekende akoestiek, want Alcons ribbon luidspreakers, transformeerde voor deze gelegenheid van filmzaal naar conferentieruimte. De vaste opstelling werkte perfect voor de presentaties, maar betekende wel dat elke technische handeling - van microfoon checks tot video cues - extra zichtbaar was voor het publiek.
Veertien sprekers betekent veertien keer het gesprek over oorbellen. “Het spijt me, maar de kleine metaaldraad van de headset kan tegen hangende oorbellen tikken en dat horen we dan door de audio.” Het is een terugkerend gesprek dat ik probeer zo nederig mogelijk te voeren. Soms nemen ze ze af, soms niet. “Ik ga mijn hoofd niet bewegen,” zeggen ze dan, of “het maakt me niet uit.” Beide reacties zijn oké - mijn taak is wijzen op de mogelijke nadelen, niet dictaten wat ze moeten doen.
De DPA headsets vereisen een zekere intimiteit en vakmanschap. Dichtbij mensen komen, geruststellen, zorgen dat ze zich comfortabel voelen terwijl je tegelijkertijd zorgt voor perfecte audio. Het is een vaardigheid die niet alle geluidstechnici beheersen, maar die essentieel is voor dit soort events.
Sven en ik hadden een mooie flow met de video cues en lighting. De show caller wilde het ident flink hard hebben, en dat werkte. Vooral na de pauze zag je het publiek weer wakker schudden toen het geluid de zaal vulde. We improviseerden ook door de soundtrack op strategische momenten nog een paar keer in te zetten - die momenten ontstaan in de energie van het moment, wanneer je voelt dat het publiek er klaar voor is.
De gobos en moving heads gaven Cinema 1 een warme, professionele uitstraling die perfect paste bij de hoogwaardige content. Het is fascinerend hoe lighting een ruimte kan transformeren van filmzaal naar een plek waar echte verbinding ontstaat.
De echte verrassing van de dag was Jasper Udink ten Cate als closer. Waar de meeste sprekers netjes achter het lectern bleven, explodeerde Jasper de ruimte met energie. Hij vertelde over zijn kunstprojecten - sommige gelukt, andere gefaald, maar dat was juist het punt. Het meest memorabele was zijn verhaal over het deconstrueren van voedsel tot basisvormen, die hij vervolgens als keramische servies vormde om hetzelfde eten opnieuw te serveren. Conceptueel briljant, en de manier waarop hij het vertelde - met zoveel passie en humor - maakte dat je begreep waarom hij de perfecte afsluiting was voor een dag vol food innovation.
Het hele ecosysteem van het Eye werkte mee aan de ervaring. Deelnemers wandelden tussen de andere ruimtes door, de iconische architectuur deed zijn werk, en de professionele uitstraling van de venue versterkte de boodschap van de summit. Soms vergeet je bijna dat je aan het werk bent wanneer de locatie, content en techniek zo perfect samenkomen.