Vandaag was het Muziekgebouw in Amsterdam het toneel van een bijzondere symfonische samenwerking tussen het Noord Nederlands Orkest en de Friese componist Karmit Fadael.
Mijn dag begon vroeg met het zorgvuldige inlaadproces, waarin mijn team en ik naadloos samenwerkten met de vakkundige crew van het orkest om plek te maken voor 73 musici op het podium – een klus die precisie en teamgeest vereist. We zorgden ook voor een audioverbinding voor de live-uitzending op de nationale klassieke radio.
Voorbereiding op Foyer Deck 1
Later op de avond verlegde ik mijn aandacht naar Foyer Deck 1, waar ik verantwoordelijk was voor de geluidsopstelling bij de preconcertpresentatie van Thea Derks. Ik had van tevoren audio- en videofragmenten van Derks ontvangen en zorgde ervoor dat deze perfect klaarstonden in QLab. De presentatie verliep vlekkeloos, mede dankzij de verfijnde akoestiek van de foyer. Door de jaren heen heb ik geleerd hoe je hier de galm kunt temperen, vooral met een strategische dip rond 4 kHz, waardoor de ruimte geweldig klinkt.
Het hoofdconcert
Bij aanvang van het concert kwam het Muziekgebouw tot leven met de premières van Anders Hillborgs “Mantra – Elegy” en Karmit Fadaels “Mimesis”, gevolgd door een vernieuwende uitvoering van Simeon ten Holts “Canto Ostinato”. Het Noord Nederlands Orkest, onder leiding van Eivind Gullberg Jensen, gaf een meeslepende uitvoering, krachtig ondersteund door de gepassioneerde viool van Pieter van Loenen.
Tot slot
De samenwerking tussen orkest, solist en crew tijdens deze avond toonde de gezamenlijke inspanning die nodig is om zo’n ambitieus project tot bloei te brengen. Hoe cliché het ook klinkt, ik waardeerde vooral de gesprekken met Thea en de artiesten na afloop, wanneer ze het podium verlieten en behoefte hadden aan een praatje. Het publiek ziet het misschien niet altijd, maar deze mensen kunnen enorm opgelucht en uitgelaten zijn wanneer hun optreden goed is verlopen. Het geeft een fijne sfeer om in te vertoeven.